ภูฏาน ประเทศที่มีความสุขมากที่สุดในโลก

ภูฏาน BHUTAN ประเทศเล็กๆ ที่มีกฎและ ข้อห้ามมากมาย แต่ยังเป็นที่น่าสนใจของนักท่องเที่ยวทั่วโลก ผู้คนที่นี่ใช้ชีวิตเรียบง่าย ไม่หวือหวา ใจดีมีน้ำใจ ใกล้ชิดธรรมชาติ รักษาขนบธรรมเนียม สวดมนต์ ไม่ได้ให้ความสนใจกับเทคโนโลยีเท่าไหร่นักเป็น และ ประเทศที่มีการใช้โทรทัศน์สัญญาณดาวเทียมเป็นประเทศสุดท้ายของโลก

ภูฏาน BHUTAN มีชื่อเรียกเป็นทางการว่า ราชอาณาจักรภูฏาน KINGDOM OF BHUTAN เมืองหลวงคือ ทิมพู และในขณะที่ชาวภูฏานเรียกตัวเองว่า ดรุก-ยุล อันมีความหมายว่า ดินแดนมังกรสายฟ้า และเป็นประเทศที่ให้ความสำคัญกับความสุขมวลรวมประชากรเป็นอันดับหนึ่ง

ภูฏานเป็นประเทศแถบเอเชียใต้ และเป็น 1 ในรัฐที่ตั้งในเขตเทือกเขาหิมาลัย ได้แก่ ปากีสถาน อินเดีย จีน เนปาล ภูฏาน และ พม่า ไม่มีทางออกทะเล ถูกขนาบข้างด้วย 2 ประเทศมหาอำนาจ นั่นคือ จีน และ อินเดีย

ภูฏานมีพื้นที่ขนาดเท่ากับประเทศสวิสเซอร์แลนด์ และขึ้นชื่อว่าเป็น สวิสเซอร์แลนด์แดนเอเชีย มีอากาศหนาวเย็น ธรรมชาติสวย จึงเป็นที่มาอีกชื่อ สวิสเซอร์แลนด์เอเชีย หรือเท่ากับ 6 จังหวัดของภาคเหนือ เชียงใหม่ เชียงราย แม่ฮ่องสอน น่าน แพร่ และ ลำปาง มีประชากรประมาน 800,000 คน ประชากรใช้ใช้ภาษาอังกฤษซึ่งครูจากอินเดียเป็นผู้สอนภาษา และเป็นภาษากลาง และมีภาษาของตัวเองคือ ภาษา ซองคา มีประชากรประมาน 800,000 คน

เกร็ดความรู้

อาคารบ้านเรือน

ก้อนหิน ไม้ ไม้ไผ่ เป็นวัสดุหลักที่นำมาสร้างวัด และ ซอง

บ้านเรือนใช้หินและอิฐดิน หลังคาใช้แผ่นไม้วางเกยกันและทับด้วยหิน

อาคารบ้านเรือน หรือวัด ต่างๆ จะไม่มีการใช้ตะปู ใช้เทคนิคการประกอบชิ้นไม้เข้าด้วยกัน เรียก เดือย

ธง

ธงภาวนา 5 สี ใช้ขอพร และ อธิษฐาน ทำจากผ้าไหม 5 สี 5 ธาตุ คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ และ ท้องฟ้า

ธงพื้นขาว มานิ ไม่มีภาพหรือข้อความ ใช้ปักเมื่อมีคนตายในบ้านเท่านั้น

ธงเก่า และขาดเป็นริ้วๆ และข้อความที่จางหาย ถือเป็นสัญญาณที่ดี เชื่อว่า มนต์ คำอวยพร คำอธิษฐานนั้นนั้นได้เดินทางสู่สวรรค์ตามประสงค์ผู้ปัก

เรื่องน่ารู้หากคุณเที่ยวอยู่ภูฏาน

• ผู้คนที่นี่ทานข้าวเป็นหลัก และ ทานเผ็ด อิมะดาชิ คืออาหารประจำชาติ ที่มีพริกและ เนยจามรี เป็นส่วนประกอบหลัก
• ภูฏานเมืองพุทธมหายาน ห้ามฆ่าสัตว์ แน่นอนว่า เนื้อสัตว์จะถูกนำเข้าจาก ประเทศมหาอำนาจ นั่นคือ อินเดีย
• ห้ามสูบบุหรี่ ผู้สูบมีโทษปรับ 5, 000 นู ส่วนคนขาย จะโดนปรับ 10,000ดังนั้นผู้ที่จะไปเที่ยวจะนำเข้าได้แค่ 200 มวน หรือ 1 คอตตอน และต้องสู[ในพื้นที่ส่วนตัว
• สุนัขเยอะมาก และ แทบทุกแห่งหนจะมีสุนัขไม่มีเจ้าของ
• อย่าตกใจหากพบเจอ สัญลักษณ์อวัยวะเพศชาย ตามผนัง ของฝาก ร้านอาหาร โรงแรม นั่นคือผู้เผยแพร่ศาสนา ดรุ๊กปา คินเลย์ ที่พวกเขานับถือ
• สนามบินมีรันเวย์สั้นที่สุด 2 กม.
• คนภูฏานไม่มีนามสกุล ดังนั้นคนในบ้านอาจมีชื่อที่ 2 ไม่เหมือนกันเลย
• เมืองหลวงแห่งเดียวที่ไม่มีไฟสัญญานจราจร ใช้สัญญาณมือจากตำรวจจราจร
• วัดศักดิ์สิทธิ์ เก่าแก่ของประเทศภูฏาน และเป็นวัดชื่อดังของเมืองพาโร วัดทักซัง(Taktsang Monastery) ตั้งอยู่ริมหน้าผาของหุบเขา  การขึ้นไปบนวัดทักซังอาจใช้วิธีการเดินเท้า และ ขี่ม้า ระยะทางประมาณ 4 กิโลเมตร รวมๆไปกลับ 5-6 ชั่วโมง
• หินเผาไฟ เป็นการอาบออนเซ็นที่เชื่อว่าดีต่อสุขภาพ และได้เเร่ธาตุจากหิน
• พิธีกรรมหลังความตายจะจัดยาวนาน 49 วัน คนมีอันจะกินเท่านั้นจะเท่านั้นที่จะจัด
• โยนศพไว้บนเขาให้ฝูงแร้งกิน
• สัตว์ประหลาด มีหัวเป็นวัว ตัวเป็นแพะ มีชื่อว่า ทาคิน เป็นสัตว์ประจำชาติภูฏาน
• สกุลเงินของภูฏานเรียกว่า นงูตรัม (Ngultrum) มีตัวย่อสกุลเงินคือ NU หน่วยเงินภูฏานผูกติดกับเงินอินเดียรูปีซึ่งใช้กันอย่างแพร่หลายในประเทศ หากจะเดินทางไปเที่ยว ต้องแลกเงินดอลล่า หากได้เงินทอนกลับมาเป็นรูปี ก็สามารถใช้ได้ในภูฏานเช่นกัน
• ศาสนาพุทธเป็นศาสนาประจำชาติของประเทศภูฏาน ชาวภูฏานเป็นพุทธศาสนิกชนที่เคร่งครัด การเข้าชมสถานที่สำคัญทางศาสนาภายในภูฏานควรแต่งกายให้มิดชิดเพื่อให้เกียรติสถานที่
• โทรศัพท์เคลื่อนที่มีใช้เมื่อ ปี 2546และ เป็นประเทศสุดท้ายในโลกที่เริ่มใช้โทรทัศน์

Thank you for reading this post. Don't forget to follow! | express opinions or suggestions